19 Mart 2009 Perşembe

Aşk

Bu gece melankolinin koynundayım gene...Yüreğimin en derinliklerinde öyle bir acı...Anlatılması zor...Öyle yoğun bir duygu ki,kendimi öylesine var hissettiren...Ama anlatılması mümkün olmayan...Orhan Veli'nin de dediği gibi "kelimelerin kifayetsiz olduğu" yerdeyim..."Herşeyi söylemek mümkün,anlatamıyorum..."















http://www.klibiniz.com/tanju-okan/kadinim-video_ca259f715.html
Sen gelince aşk,

Herşey ne kadar anlamlı,

Penceremden baktığımda dışarıdaki dünya,

En iç karartıcı bulutlar sarmış olsa da gökyüzünü,

En keskin ayazlar yalasa da tenimi,
Umurumda değil inan,
Sen ısıtırsın içimi...

Karşılıklı ol ya da olma,
"Ben" yapan sensin beni,
Bir başka bakıyor gözlerim dünyaya,
Yüreğim bir başka atıyor,
Bir sıkımlık canı olan serçeler gibi...
Sakın bırakıp gitme beni...


Allah'ım bu nasıl bir hissediş,
Bu nasıl bir duygu yakan yürekleri...
Nasıl bir tutku,nasıl bir özleyiş...
Sen "var" ediyorsun beni,
Yokluğunda bir "hiç"im,
Ne olur bırakıp gitme beni...

Sen geldiğinde yaşanılır oluyor dünya,
Sen varsan yok oluyor
En çekilmez dertler,
Sen yaşatırsın beni
Öldüremez senin yokluğundan başka
Öldüremez inan hiç birşey beni...
Sen gidersen ölürüm...
Ne olur bırakıp gitme beni...