30 Mart 2009 Pazartesi

Hayallere Dönüş



Dönüp geriye bakmak istemiyorum.İçimi acıtıyor...Geçen 36 yılın hesabını veremiyorum kendime.Bir ömür bu...Azımsanamaz...İnsanların azımsanamayacak bir çoğunluğu bu kadar bile yaşayamadan göçüp gittiler bu Dünya'dan!"Bir ömür", demek bu kadar kolay harcanıp tüketilebiliyor...Oysa daha yapmak istediğim ne çok şey var ve yaşamak istediğim...Hepsi bir arada neden olmuyor ki?Neden evlilik sorumluluğu binince sırtımıza tek düzeleşiyor hayatımız?Neden hayaller,idealler bir kenara atılıyor?Neden herşey bir sorun haline getiriliyor?Kadın olmak ne kadar zor memleketimizde.

Artık erteleyip durduğum her hayalimi,hevesimi gerçekleştirebilim.Hayatın bana müsade ettiği kadar...

Öteden beri hep İngilizce öğrenmek istedim.Okuldayken Fransızca eğitim aldım.Dil öğrenmeyi seviyorum.Mümkün olsa bir kaç dil daha var öğrenmek istediğim.Ama öncelikle İngilizce.Şu bilgisayar denen aygıtla çok vakit harcıyorum,ne çok lazım oluyor İngilizce.Bir kaç yıl önce kafaya koydum iyice.Mırın kırın engellerini aştım.O zamanlar küçük bir karadeniz ilinde yaşıyordum.Bir dersane buldum.Bir kaç ders benimle birlikte gittiğim kursa gelinip ,ortam kalite kontrol testinden geçirildi.Bir kaç hafta devamettim, ama verimli bulmayıp bıraktım sonra.Bunun eksikliğini hissediyorum ciddi şekilde.Bu dili öğrenmek istiyorum.Bir memur maaşıyla zor elbette ama,Niaga'rayı ve Piramitler'i görmek istiyorum.Ve o zamana kadar İngilizceyi öğrenmiş olmalıyım :) Bu arada plates yapmaya başladım çoktan :) Şimdi gitara başlıyorum,siparişimi verdim.Artık akşamları tıngırdatmaya başlarım...Sonra bir bakmışsın,hoşuma giden o canlı performansı kendi kendime yapar olmuşum.Biraz da başkaları beni beğeniyle dinler :) Bu iş beni baymazsa,ardından saza geçip Livaneli'nin Kançiçekleri'ni bile çalabilirim.O parçada ne harikadır sazın coşkusu.Gönlümde yatan asıl müzik aleti kanun.Ama zor iş kanun bir çok bakımdan.Onca yılı ne kadar boş yaşamışım şimdilerde daha iyi farkediyorum.Telafi etmeliyim :) O kadar da boş durmadım tabi.Mesela şiir,yazmayı bırakmadım.Bir kaç öykü başladım.Bir blog yaptım.Bloğumdaki yemek fotoğraflarını hep kendim çektim,ve bu konuda övgüler aldım.Yemek tarifleri hala insanların işine yarıyor.Bu konuda da kendimi geliştirdim yıllar içinde.Mutfakta küçümsenemeyecek bir ahçıyım.Bir ara yemek kitabı çıkarma fikrim vardı,belki bu konuya yeniden eğilirim.Bu arada fotoğraf çekmeyi severim ve bu konuda profesyonelleşme girişiminde bulunabilirim.Ama öncelikle İngilizceyi aradan çıkarmalıyım.

Tabi bu arada hayatımda en öncelikli olan oğlum oldu.Çalışan bir anne olunca da çok fazla şey yapamadım elbette.

Hayatım 2-3 yılda bir şehir değiştirerek geçti.Bu yüzden çok gezdim Türkiye'de.50'den fazla ili gördüm.Her yaşadığım ili ve komşu illerini tanıdım.Kıbrıs'ı görmeyi çok istiyordum.Çocukken denizin karşı kıyısındaki siluetimsi dağlarını az mı seyretmiştim.Bu hayalimi de gerçekleştirdim geçmiş yıllarda.Gezip görmeyi seviyorum.Görmeye değer öyle çok yer var ki Allah'ın yarattığı!Allah ne kadar nasip ederse,gerçekleştirmeye çalışacağım hayallerimi.Bakalım...