Sardunyalar

Çocukluğumda evimizin bahçesindeki çiçeklerle ne çok uğraşırdım...Bu uğraşım üniversiteyi kazanıncaya kadar devametti.Onları budar,otlarını temizler,toprağını çapalardım.Annem bana onlarla çok vakit tükettiğim için kızardı...Gittiğim yerlerde gördüğüm değişik çiçeklerden getirir ekerdim.Adını duyup bulamadığım çiçeklerden arkadaşlarımda varsa isterdim.Evimizin önü o kadar çok çeşitli çiçek olmuştu ki...Sonra kaktüslere merak sardım.Heralde 15-20 çeşit kaktüsüm olmuştu.O zamanlar sardunyalar benim için çok sıradan çiçeklerdi.Çiçeklere bir değer biçsem,sardunyalar son sırada yer alırdı benim için.Bahçemize onların sadece kırmızısını ekmiştim.Sonraki yıllarda pembe ve mürdümünü de eklemiştim gerçi.Özellikle kırmızı olanın rengi öyle göz alıcıydı ki!..Yalnız onları pek koparmaya gelmezdi.Çünkü o kırmızı yapraklar çabucak dökülürdü.O yüzden de koparmazdım zaten.Bahçede açan çiçek çeşiti azalmışsa koparırdım.Son yıllarda sardunyaları da sevdiğim bir çok çiçek gibi sever oldum...

Çocukluğumuzun 10 Kasımlarında ya da resmi bayramlarında okula, çelenk yapmak için çiçekler götürmemiz gerekirdi.Bahçedeki çiçeklerden toplayıp götürürdüm.10 Kasım kasımpatı zamanına rastlardı.Ve ben beyaz kasımpatını çok severdim...Hatırlıyorum,menekşeyi bir arkadaşımda ilkkez gördüğümde kokusuna hayran kalmıştım.Arkadaşımdan bana kök getirmesini istemiştim hemen.Sonra bahçeye ektim.Suyu çok seviyordu.Kısa zamanda çoğalıp yayıldılar büyük bir bölüme.Hala bahçemizde genişçe bir alanı kaplıyorlar.Memlekete gittiğim zaman bahçedeki çiçeklere gözüm takılır."Bunu ben ekmiştim,bunu da ben getirmiştim,bunu buraya ben ekmiştim,bunu ben ekmedim" gibi hafızamda geriye dönüşler yaparım.Artık eskisi gibi bakımlı bir bahçe yok.Malum,zaten bahçeyi kediler basmış durumda.Çiçeklerle bile oyunlar oynuyor haşarı kediler...

Hımmm!Siz hala eskiden sardunyalara diğer çiçeklere göre neden daha az değer verdiğime mi takılı kaldınız :) Meraketmeyin bilinçaltımla bir alakası yok :)Sadece Akdenizin koynundaki memleketimin sağı solu,bütün bahçeleri sardunya kaynardı.Çiçekle en alakasız insanların ektiği ilk çiçek sardunyaydı.Neredeyse bir ot gibiydi.Akşamsefaları gibi yani .Bizim oralarda akşam sefaları tarlalarda yığınladır.Kendiliğinden çıkarlar,hatta öyle çabuk çoğalırlar ki,sökülüp sökülüp atmaya yetişilemez.İşte sardunyalar da neredeyse onlar gibiydi.Dallarını budar atardım.Attığım yerde belki aylarca kalırlardı ama ölmezlerdi.Gövdelerinin toprağa değiyor olması yeterdi.Ne ölürler, ne de toprağa kök salarlardı.Öyle, iki arada bir derede aylarca kalırlardı...

Memlekette olsam çekip kendi fotoğraflarımı koyardım ama ne yazık ki değilim.Sardunyaların güzelliklerini seyretmek için nette biraz sörf yaptım.Bulduğum hoş fotoğraflardan bir kaçını koyuyorum buraya.Ama menekşelerden de bahsettiğim için onları da koymak istedim buraya.Ne yazık ki özel olarak onları çekmemiştim.Bizim haşarı kedileri çekerken menekşelerin de az çok dahil olduğu fotoğraflar vardı.Onlardan ekledim aşağıya.

Son iki fotoğraf bizim evin bahçesinden.Bu arada alttaki fotoğrafın kenarını kesip ekledim.Bunun ilginç bir öyküsü var.Şaşıracaksınız :)Onun öyküsünü de gelecek sefere yazayım...Herkese sardunya neşesinde günler diliyorum :) Hoşçakalınn...

İlk dört fotoğraf alıntıdır.